طبق آمار ، هر شهروند به طور متوسط روزانه 300 لیتر آب مصرف می کند. عمده موارد مصرف آب شامل مصارف غیر آشامیدنی می شود. از جمله : شستشوی ظروف و البسه ، استحمام ، شستشوی دست و صورت ، آبیاری گلدانها و باغچه ها و ... و فقط 2 لیتر از این 300 لیتر جهت آشامیدن استفاده می گردد. به همین دلیل تقریبا در اکثر کشورها ، در تصفیه خانه ها آب را صد در صد تصفیه نمی کنند. بلکه فقط آب را زلال و شفاف می کنند و پس از ضدعفونی کردن در اختیار شهروندان قرار می دهند. علاوه بر این آب در مسیر انتقال از شبکه های لوله کشی فرسوده و پوسیده عبور می کند و بخشی از زنگ لوله ها و ذرات آلاینده از این طریق وارد آب می شوند. این موارد باعث شده است مردم بسیاری از کشورها از دستگاه های تصفیه آب خانگی استقبال کنند. این سیستم ها که فقط جهت آب آشامیدنی استفاده می شوند ، آب را در محل مصرف تصفیه کرده و ناخالصی های محلول ، زنگ لوله ها ، گل و لای ناشی از حوادث ترکیدگی لوله ها و همچنین ماده شیمیایی کلر را از آب حذف می کنند و با حذف سختی و سنگینی ، آبی به مراتب سبک تر و با کیفیت بالاتر در اختیار شهروندان قرار می دهند. این راه حل باعث شده است که مردم با هزینه ای بسیار بسیار کمتر از آنچه که در تصفیه خانه ها لازم است، فقط آب آشامیدنی خود را تصفیه مضاعف کرده و کیفیت آن را بالاتر ببرند و با هزینه شخصی آب مصرفی و بهداشتی را از آب آشامیدنی تفکیک کنند تا کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشند.

هر کسی می تواند با صرف کمی هزینه ، سطح سلامت و رفاه خانواده خود را افزایش دهد. این هرگز به معنای عدم کارآمدی سیستم ها و زیرساخت های شهری نیست بلکه یافتن راه حل هایی برای ارتقای کیفیت زندگی است.