سه مشکل عمده ای که به خاطر کیفیت آب بویلر بوجود می آید عبارتند از:
الف- مشکل رسوب گرفتگی
ب- مشکل خورندگی
ج- مشکل حمل قطرات بویلر توسط بخار
برای رفع یا کنترل سه مشکل فوق الذکر از سه روش اساسی زیر استفاده می کنند (به ترتیب اولویت).
1- تصفیه خارجی: ناخالصی ها چون املاح سختی آور ، سیلیکا و گازها را بایستی حذف نمود.
2- تصفیه داخلی: با تزریق مواد شیمیایی مناسب به آب تغذیه بویلر و نیز تصحیحاتً مکانیکی مشکلات احتمالی را تحت کنترل در می آوریم.
3- Blow down : با خارج کردن قسمتی از آب تغلیظ شده بویلر و جانشن نمودن آب ترمیمی شدت تغلیظ شدن ناخالصی های آب بویلر را کنترل می کنیم.
– هر چند که استفاده از رزینهای تعویض یونی برای تهیه آب تغذیه بویلر امری اجتناب ناپذیر است اما در سالهای اخیر بکارگیری سیکل ترکیبی اسمز معکوس و رزین های یونی متداول شده است.
– تصفیه آب میعان شده کندانسه یا برگشتی الزامی است و چون نوع خالصی بخار آب میعان شده یا آب خام کاملاً فرق می کند لذا نحوه تصفیه این دو نوع آب با هم فرق می کند. ناخالصی های آب برگشتی بشرح زیر است.
– ترکیبات ناشی از خوردگی: کربنات و هیدروکسید محلول آهن و مس.
– دی اکسید کربن : ناشی از تجزیه
– نمک های معدنی: ناشی از سوراخ شدن لوله های کندانسور و وارد شدن آب خنک کن داخل آب برگشتی.
– سیلیکا: معمولاً در بخار بویلر تغلیظ می شود.
– آمونیاک: ممکن است برای کنترل PH به آب بویلر اضافه شود و یا از تجزیه هیدرازین تولید شود.
– مواد معلق : ناشی از خوردگی مثل محصولات غیر محلول خوردگی چون اکسید آهن.
در تصفیه آب برگشتی دو کار باید انجام داد، یکی فیلتراسیون برای حذف ذرات معلق و تعویض یونی برای حذف نمکهای محلول، چون بار تعویض یونی کم می باشد لذا ارتفاع بستر رزین را ازدیاد می کنند تا بستر ، کار فیلتراسیون را انجام دهد. چون بار تعویض یونی کم است از این رو دبی آب نسبت به حجم رزین بسیار زیاد است. استفاده از رزین کاتیونی سدیمی (نوع قوی) مناسب است که هم کار فیلتر را انجام می دهد و هم کاتیون های محلول در آب کندانس را با یون سدیم تعویض می کند حال آب تصفیه شده دارای سدیم زیادی است لذا سیستم برای بویلرهایی مناسب است که در فشار کمتر از ATM 60 کار می کند. چون فقط از رزین کاتیونی استفاده می شود لذا سیستم قادر است که آب تا دمای 120 درجه را هم تحمل کند.